Για να μιλήσεις πρέπει να έχεις πρώτα χορτάσει τη σιωπή. Για να
σιωπήσεις πρέπει πρώτα να έχεις χορτάσει το λόγο. Όταν λέμε "αυτός
σώπασε" εννοούμε επίσης "αυτός μίλησε", ή "αυτός έχει (ήδη) μιλήσει."
Και με ένα παράξενο τρόπο, αυτό, το ότι κάποιος μίλησε ή έχει μιλήσει,
δεν είναι κάτι του οποίου έχουμε επίγνωση πριν σταματήσει να μιλά. Το
παρόν της ομιλίας δεν είναι ποτέ ομιλία εφόσον η ομιλία καθορίζεται
πάντα απ’ την εκ των υστέρων ζωή του ίχνους, αυτού που (απο)μένει όταν η
ίδια έχει πάψει. Γι’ αυτό ο λόγος δεν είναι ποτέ παρουσία. Είναι
ταυτόχρονα ενθύμηση και υπόσχεση. Οι πραγματικοί χρόνοι του, αυτοί στους
οποίους ζει, είναι ο αόριστος, ο παρακείμενος, ο στιγμιαίος και ο
συντελεσμένος μέλλοντας: "μίλησε", "έχει μιλήσει", “θα μιλήσει”, "θα
έχει μιλήσει"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.