"Δημόσια σφαίρα" δεν λέγεται ο χώρος έξω από το σπίτι σου όπου
μεταφέρεις τις έγνοιες του σπιτιού σου. Αυτό λέγεται απλώς επέκταση της
ιδιωτείας στον δημόσιο χώρο. Και στην νεώτερη Ελλάδα συνηθίσαμε να
δίνουμε το φορτισμένο από κλασικές συνδηλώσεις όνομα "δημόσιος λόγος" σε
είδη λόγου που δεν κάνουν την παραμικρή προσπάθεια να απεμπλακούν από
το σύμπαν της ιδιωτείας -- του προσωπικού μας συμφέροντος, των κύκλων
μας, των φίλων και των γνωστών μας, των κομματικών μας εξαρτήσεων και
εθισμών. Ο λόγος που εμφανίζεται στην δημόσια σφαίρα ως λόγος, που δεν
έχει δηλαδή ως προτεραιότητά του να αποκτήσει και να επιδείξει
πιστοποιήσεις των διαμεσολαβήσεων του από μη πολιτικού χαρακτήρα
αυθεντίες, ο λόγος που δεν νιώθει την ανάγκη να παρέχει εχέγγυα της
ασφαλούς του ενσωμάτωσης στην οικεία σφαίρα της δίχως όρια ιδιωτείας,
αντιμετωπίζεται με την καχυποψία και την εχθρότητα που επιφυλάσσεται
στον παρείσακτο. Και το εκπληκτικότερο, όλοι αναρωτιούνται γιατί έχει
εκλείψει στην χώρα η πολιτική, σαν να ήταν ποτέ εφικτό για την πολιτική
να ριζώσει στο άγονο έδαφος μιας φλύαρης κοινωνικότητας που δεν είναι
ποτέ κάτι άλλο από το μηχανικό άθροισμα αυτοαναφορικών ιδιωτικοτήτων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.