Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Γράφοντας ένα αριστούργημα

Αποφάσισα να επιχειρήσω αυτό το ταξίδι χωρίς να έχω το χάρτη. Το έβλεπα σαν μια σύντομη διαφυγή από την καθημερινότητα και, ομολογουμένως, είχα αρκετή αυτοπεποίθηση πιστεύοντας ότι θα τα έβγαζα πέρα ακόμα και χωρίς το χάρτη. Γι'αυτό και δεν μπήκα στη διαδικασία να τον αναζητήσω, να τον κλέψω, έστω να τον επινοήσω. Ούτε καν μου πέρασε απ'το μυαλό πόσο εύκολο είναι να χαθείς μέσα σ'έναν επεξεργασμένο φλοιό ξύλου.
Σήκωσα το βλέμμα από τη ρωγμη του τοίχου στο παράθυρο και, αντικρύζοντας το φως του πρωινού, η πένα μου γλίστρησε από το χέρι, καρφώθηκε στο χαρτί, ισορρόπησε για μια στιγμή κι έπειτα έπεσε στο πλάι σχηματίζοντας μια ανεπαίσθητα λεπτή γραμμή στο λευκή ως τότε σελίδα.
Στεκόμουν για ώρες με την πλάτη ακουμπισμένη στο κενό. Στο τέλος υποχώρησα. Ξάπλωσα μπρούμυτα και το άφησα να κοιμηθεί πάνω μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.